تاجِ گل، سمبل اندوه و یاد

Wiki Article

تاج گل از دیرین تر تاریخ ایران در عنوان نماد غم و احترام به آنانی که از دنیا رفته اند استفاده شده است. این نشان از عشق با مرده ها و حضور آنهاست. در مراسمات here آخرین وداع تاج گل {دراز دستانی مردان قرار می گیرد. این عمل به عنوان یک ادای احترام به عزیزان در نظر گرفته می شود.

طرز ترحیم : گرامیداشت عزیزان آسمانی شده

رفتن عزیزان به آخرت دردناک است و در این لحظه پر از اندوه. گل ترحیم، نماد مهربانی و شادی ماست، و به خانواده آن مرحوم تسلیت می رساند.

آن گلها نشان علاقه ما به عزیزانمان هستند که اکنون در بهشت ند.

گل آدینه : سکوتِی پر از مهر

به نام آن عزیز سفر کرده، سکوت حریم گلستان مرگ را مهر . تاج گل ختم، نشان مهر و دلبستگی به آن عزیز است.

تاج گل آراسته شدن به نام عز

آراسته کردن چو花 به نام عزا، کار که در مواقف حزن انگیز صورت می بگیرید. این چو花 نماد دلتنگی و مرگ است که با رنگ سبز اشکار می شود.

بوته ها در سوگ جان باختگان

در روزهای غمگین، هنگامی که ما غم شکنندگی را لمس می تجربه می کنند، گل ها پیام تهنیت می باشند. رنگ های گل ها در مناطق خروج به جامعه یادآوری می کنند که زندگی همچنان ادامه دارد.

گیاهان در سوگ جان باختگان، یک نشان تهنیت و زنده شدن می باشند.

جلوه تاج گل در میان غم

در midst of sorrow and grief, the دیدنی of a wreath stands as a نماد of hope. Its رنگها are a vibrant reminder of life's قشنگی, even in the face of نابودی. The flowers, carefully چیده شده to create this گردنبند of remembrance, speak volumes about the love and احترام that surrounds the departed.

Report this wiki page